Mijnheer De Wever,
Uw reactie op zaterdag 26 januari op de Youth For Climate beweging
(oftewel 'klimaatspijbelaars') is een historicus onwaardig. Dat u meer
politicus dan historicus bent, weten we al lang. Dat u ook een van de
meest traditionele soorten politici bent en voorzitter van een partij
op drie ideologische poten weten we ook. De N-VA zit op een driepikkel
van nationalisme, conservatisme en neo-liberalisme. Niet bepaald een
combinatie die kans maakt het voortouw te nemen in de super-drastische
ommezwaai op alle domeinen die een klimaatbeleid van vijf na twaalf zou
moeten zijn.
U zegt dat u niet in doemdenken gelooft maar dat "de mensheid moet
vooruit gaan, ecomisch (sic VRT) groeien en innoveren." Alsof die drie
onlosmakelijk hand in hand gaan. Er zijn grenzen aan de groei, mijnheer
de Wever. Nog even verder groeien en de rekker zal onverbiddelijk
knappen. Pats! Veel vooraanstaande economen bevestigen dat vandaag. Dat
is geen doemdenken.
Als "historicus" bent u vast bekend met de begrippen historische periode en de kantelpunten die bepalen wanneer een overgang volgt. Geschiedenis bestaat daarbij niet enkel uit grote gebeurtenissen maar ook uit processen. Daarom is de verleiding soms groot om daarover in een flou artistique te vervallen.
Neem nu de begrippen 'globalisering' of de 'opkomst van het
kapitalisme'. Begon de globalisering in het Klassieke tijdperk van de
Grote Rijken? Is de culturele uitwisseling tussen het Romeinse Rijk en
China het begin ervan? Of was het toch eerder door de Columbian Exchange
(vanaf de 15e eeuw) die de Europese cultuur op de wereldkaart zette? Of
was er pas tijdens de hoogdagen van het Britse Rijk sprake van
globalisering? Sommigen houden het begrip dan weer als exclusiviteit van
einde jaren 80 en de Val van de Muur. Ontstond er al een pril
financieel kapitalisme in de late middeleeuwen? Kwam het pas goed op
gang dankzij de Protestantse werkethiek, of toch pas na de Industriële
Revolutie in de 19e eeuw? Stof tot eindeloos gepalaver.
Als er echter één zeer duidelijk breekpunt is dat minstens even groot
is als het ontstaan van agrarische sedentaire gemeenschappen en
waarover dus niet over de timing kan geredetwist worden is het wel de
periode 1945-1950. Vanaf dan nam – samen met de groei van de
wereldbevolking – de globale economie met al haar bijverschijnselen een
ongeziene rotvaart.
Nog niet zo lang geleden, in 2013 volgde ik als keuzevak op de UA
Ecologische Geschiedenis bij de getalenteerde professor Tim Soens. Ik
illustreer deze brief daarom graag met één van de vele grafieken die
toen met de nodige duiding en discussie op het scherm voorbij kwamen. De
conclusie is zeer duidelijk: het einde van de Tweede Wereldoorlog is
een fenomenaal breekpunt. Eentje dat zijn voorga niet kent in de
geschiedenis van de mensheid.
Vandaag orakelt u dit: "Als ze (de jeugd) naar het verleden
kijken zullen ze zien dat de mensheid voortdurend grote problemen heeft
gehad en we hebben altijd oplossingen gevonden door innovatie." U trekt
dus m.a.w. een lineaire continuïteit tussen tienduizend jaar
geschiedenis en ons jaar 2019.
U slaat daarmee de bal uiteraard compleet mis. Samen met uw kersverse
partijgenoot Jean-Marie Dedecker ontmaskert u zichzelf bovendien niet
alleen als klimaatnegationist en wetenschapsontkenner maar tevens als
would-be intellectueel waarbij uw portie media-aandacht omgekeerd
evenredig is met de diepgang en ernst van wat u verkondigt (werk aan de
winkel voor die vierde macht!).
Uit de vele dia’s met didactisch materiaal uit mijn keuzevak van
weleer had ik u allerlei zaken kunnen tonen. Wetenschappelijk
vastgestelde statistische gegevens. Ik had u ook kunnen aanraden de
bevindingen van het IPCC opnieuw ernstig te bestuderen maar ik sluit
deze brief af met een willekeurige verzameling grafiekjes die misschien
toch iets vertellen over de ernst van het historische kantelpunt en haar
gevolgen waarover ik me hier heb uitgelaten. De ernst daarvan kan niet
worden onderschat.
En daarom eindig ik met: En avant, la jeunesse !
Vriendelijke groeten,
Sebastiaan
#youthforclimate #nva #vrtnws
Geen opmerkingen:
Een reactie posten